ZORG EN RUSTIG

ZORG EN RUSTIG
23.2
Het is dan wel zondag maar we gaan niet naar de kerk wel naar de markt. Na het ontbijt samen met Mildred en Cosmos en nadat Piet al een duik had genomen omdat Sandra al vroeg kwam zwemmen zijn Piet en ik naar de markt gegaan en hebben deze drie mensen gewoon achtergelaten, moet kunnen. Het was erg gezellig en Piet zat weer knollen voor citroenen te verkopen, nou ja het waren mango’s en inderdaad, hij verkocht er nog enkele ook. Na en half uurtje zijn we weer via al die kraampjes terug naar huis gegaan en steeds meer mensen ook hier gaan ons kennen. Terug thuis ben ik met Cosmos gaan zwemmen al dreef hij met zijn zwaar lijf in een zwemband waar we hem in moesten persen maar het lukte. Ook Piet kwam weer het water in en Mildred moest helaas weer vanaf de kant toezien hoe wij ons vermaakten. Ook de studenten waren “thuis”en lagen ook heerlijk in het water te dobberen want het was vandaag wel weer heel erg warm en de regen blijft als maar uit, het was een drukte en gezellig. Piet ging zich voor de derde maal douchen want er moest toch ook eten op tafel komen en uit eten gaan zit er met Mildred niet in dus ging hij weer naar de supermarkt om kant en klaar eten te halen dat best lekker is en niet duur. Uiteindelijk is hij de kok dus hij moet er voor zorgen, niet vers van het mes dan maar uit de vitrine. Ik ben na een poos ook uit het water gekomen en heb me gedoucht,was net klaar toen Mary, de werkneemster hier van Panda”s kwam met haar buurvrouw en haar man, de ouders van kleine Piet, en kleine Piet natuurlijk die het weer gelijk op een brullen zette toen hij ons zag. Zij kwamen ook zwemmen maar ik had geen zin meer om me om te kleden en zijn Mary en haar buurrouw als eerste in het water gegaan met zwembanden en ik ben aan de rand gaan zitten met mijn voeten in het water en kleine Piet tussen mijn benen zodat hij ook met zijn kleine pootjes in het water kon spartelen en warempel was het ijs ( nou kun je dat hier eigenlijk niet zeggen, maar toch.) gebroken en hij vond het heerlijk totdat zijn vader een telefoontje kreeg en even klein eindje van ons vandaan ging toen was het weer janken. Piet was ondertussen terug van de supermarkt, heeft voor de derde keer zijn zwembroek aangetrokken en probeerde met kleine Piet het water in te gaan maar geen waar hoor, janken………..Hij is nog even in het water gebleven en inmiddels was het tegen 16.00 uur. Wij, Mildred, Cosmos, Piet en ik zijn lekker gaan eten in de tuin en de zwemmers hebben zich ook hier allemaal weer gedoucht ondertussen. We hadden echt niet genoeg eten voor al deze mensen maar dat begrepen ze wel. We moesten wel vroeg eten want Cosmos moest toch weer op tijd met de bus naar huis richting Rangala. Toen hij goed en wel was vertrokken kwamen Francis, de priester van het ziekenhuis in Nyabondo met zijn chauffeur nog tien dekens en twintig lakens ophalen die we nog hadden nabesteld. Francis heeft hier nog een paar boterhammen gegeten terwijl de chauffeur nog een boodschap moest doen. We zaten gezellig buiten en ook enkel studenten zijn aangeschoven en zijn nog een poosje blijven hangen. Al bij al was het weer een heerlijke “ouderwetse” zondag met veel aanloop.

24.2
Dit was weer een rustige dag. De gezondheid van onze patiënt gaat iedere dag toch wel een beetje vooruit en daarom kon ze vandaag best een paar uurtjes alleen thuisblijven zodat ik naar de kapper kon en Piet ging mee voor een massage. Ook heb ik mijn voeten en benen laten bewerken, daar heb ik wel geweten want mijn voeten stonden in de olie en tijdens het lopen naderhand gleed ik gewoon door mijn schoenen. Ik was net een waggelende kip het was geen gezicht en erg ongemakkelijk. Ook heb ik mijn wenkbrauwen laten “epileren”, dit wordt hier met een draad gedaan, gewoon een garendraad en als ze het goed doen voel je er werkelijk niks van. De vorige keer heb ik het in een andere salon laten doen en de tranen liepen over mijn gezicht maar de dame die het vandaag bij me deed vond ik een heel aardig mens toen ze bezig was, ik heb er echt niks van gevoeld. Mijn haren zijn lekker gekortwiekt en Piet heeft weer een zacht velletje. We hebben nog wat boodschappen gedaan al was het voor mij meer glijdend en zijn weer naar huis gegaan waar Mildred op ons wachtte. We hebben geluncht en verder rustig aan gedaan. Piet heeft nog een duik genomen en in de loop van de middag kwam een broer van Mildred’s overleden man op bezoek. Tegen de tijd dat hij vertrok was de lucht donker geworden en een onweer naderde. Het klapte een paar keer flink, de man vertrok en een paar minuten later brak de bui los en er viel me toch een stevige bui maar na ruim een uur was de lucht weer opgeklaard al was het inmiddels donker geworden. Rose is vandaag ook weer terug gekomen van haar ouderlijk huis waar ze zaterdag een begrafenis van een neef heeft gehad. Ze vertelde dat er voor de gelegenheid vijfhonderd stoelen waren klaargezet en er waren nog te weinig plaatsen zodat er nog een aantal mensen moesten blijven staan. Voor deze gelegenheid waren een flinke koe en een kalf geslacht maar een deel van het vlees is gewoon gestolen terwijl een cateringbedrijf bezig was de rest van de maaltijd voor al deze mensen klaar te maken, dit is toch wel erg brutaal maar ook dit gebeurt hier. Toch hebben alle mensen gegeten, rijst, ugali, groenten overgebleven koe en kippen, hier houden ze een begrafenisfeest. In de meeste gevallen is er ook een disjockey en wordt er gedanst tot diep in de nacht als dank voor het leven dat de dode heeft gehad, is dat niet zalig? Na de bui is het lekker opgefrist en we hebben nog een rustige avond gehad.
25.2
Vanmorgen zijn we na het ontbijt weer eens naar de Masaaimarkt gegaan. We hadden nog het een en ander nodig en vinden het ook altijd leuk om kleine Ineke te zien en ze was er weer. Het is echt een heel lief tevreden kindje en ligt dan heerlijk in de maxi-cosy die we voor haar hebben gekocht. Na de markt zijn we naar de supermarkt gewandeld, daar doen we dan een kwartier over, dat is een fijne wandeling. Na de boodschappen zijn we weer met de tuk-tuk naar huis gegaan en hebben een boterham gegeten. Nadien hebben we de matatu gepakt en is Piet weer naar de groentemarkt gegaan en ik naar de salon voor mijn nagels te laten bewerken dat was heel hard nodig die groeien hier als een gek. Mildred kan zich alleen best vermaken ze kijkt zowat de gehele dag tv maar dat is niks voor mij. Verder is het rustig geweest. Dorothy kwam nog even langs en dat is het wel voor vandaag. Wel wat saai maar ik kan er ook niks aan doen.
26.2
Ook over vandaag valt niet veel te vertellen. Piet is om 6.00 uur opgestaan om de bus van 7.00 uur te nemen richting Ugunja om een nieuwe schilderspoging te wagen. Nu waren er geen luie mannen of kerels die hem uitlachten dus met plezier heeft hij tegen de wanden gehangen. Rond 17.30 uur kwam hij weer thuis, hij was vrij laat en had lang in de bus gezeten omdat er een file was vanwege een Hindoestaanse begrafenis en daar was het ontzettend druk omdat deze juist was afgelopen. Voor mij was het een erg rustige dag, ik heb het ook niet meer zo druk met Mildred, ze herstelt goed en houdt zich wel rustig. We hebben samen wat zitten freubelen en vanmiddag ben ik nog even naar de supermarkt gegaan voor een lekker kippetje en rijst zodat Piet niet meer de keuken in hoefde te gaan. Je zult denken waarom doe jij dat dan niet maar de interesse ontbreekt finaal dus ik denk niet dat ik er wat van bak en eten halen is net zo duur of goedkoop als eten zelf klaarmaken dus waarom zullen we moeilijk doen. Voor de rest was er vandaag niks interessants dus laat ik het hierbij, o ja de zwager van Mildred is nog wel op ziekenbezoek geweest, is ook niet echt interessant.
27.2
Vandaag weer van hetzelfde laken een pak. Rustig en lekker warm. Piet heeft de bus weer genomen naar Ugunja om het schilderswerk af te maken. Toch knap hoor, elke keer toch maar weer twee keer ruim twee uur in die bus zitten maar je kunt natuurlijk wel lekker slapen al wordt je vele malen door elkaar geschud. Zijn werk zit er voor zo ver op, wat zal zijn volgende taak zijn, we zien wel. Ik hou me meer bezig met niks doen tenminste ik loop niet ver weg van huis. Vandaag ben ik met Mildred naar de groentemarkt gegaan en het was toch een bevrijding dat ze van de compound af kon. Haar genezing liet dit al wel toe, ze is een sterke vrouw. Verder hebben we zo maar wat aan gekeuveld en gefreubeld en rond 15.00 uur kwam Piet weer thuis, moe maar voldaan.
28.2
Ook over vandaag valt niet veel te vertellen dus al bij al een gezapige week, rustig en dat is ook wel eens lekker. Vanmorgen zijn we naar de supermarkt gegaan en vanmiddag kregen we bezoek van en vrouwtje van de groentemarkt met haar lieve kleine dochtertje. Ze is nog erg jong maar al wel weduwe. Haar man is afgelopen december overleden op drieëntwintig jarige leeftijd en haar baby was toen net een half jaar oud, triest maar het gebeurt gewoon. Zo’n vrouwtje zit iedere dag inclusief de zondag met haar dochtertje op de markt en is echt arm maar doet toch haar best om wat groenten te verkopen. Piet probeerde met kleine Tracy in het water te gaan maar dat was toch geen succes, ze vond het niet leuk dus dat was snel geregeld. Verder is er niks van bijzonders gebeurd. Dat wil zeggen, we hebben wel een nieuw succes geboekt. We zijn bezig voor een jonge vrouw een nieuwe borst te regelen. Die is ze jaren geleden kwijt geraakt bij een ernstig auto ongeluk. Nu waren we al een heel tijdje bezig om via een ziekenhuis hier in Kisumu iets te regelen. Maar dat laat als maar op zich wachten. Nu kwam ik ( Piet ) op het idee om Timmersmedizorg in Roosendaal eens te benaderen. Ik ken die nog van vroeger en heb hem een mailtje gestuurd. En jawel hoor de Firma Timmersmedizorg gaat ons sponsoren. Geweldig he, helemaal gratis. Nog regelen hoe we dat ding hier krijgen, maar dat moet ook lukken. Ik (Ineke) vind dit ook een tiet voor Piet, niet dan?
1.3
Weer de eerste dag van de maand en eigenlijk wel een gedenkwaardige dag. Toen we nog gewoon thuis waren hadden we ook regelmatig contact met Mildred en we plaagden haar dan wel eens met de vraag, wanneer gaan jij en Cosmos nou trouwen? Iedere keer zei ze dan als jullie in Panda’s zijn. Omdat ze een hoop humor heeft hadden wij zo iets van dat mens is gewoon gek. Wat blijkt nu, ze meende het en Cosmos was al twee keer hier geweest met de ringen op zak maar keerde iedere keer teleurgesteld terug naar Rangala en wij vermoedden helemaal niks terwijl hij dacht dat we hem niet mogen en het is echt een aardige man. Mildred zei ook niks tot afgelopen week toen we het hadden over terug naar Rangala gaan en wie gaat er dan voor jou zorgen ? Ik zei haar dat Cosmos toch bij haar kon blijven slapen maar dat was niet goed, had ik beter niet kunnen zeggen maar van de andere kant kwam het verhaal los. Omdat ze voor Piet en mij zoveel respect heeft vond ze dat wij haar moesten overhandigen aan Cosmos en dat is vandaag gebeurd. Voor ons is het heel vreemd, een “huwelijk” zomaar gesloten door twee “vreemde mensen” zonder verder ook maar een familielid of vrienden maar voor hun van grote waarde. Geen trouwjurk, geen bloemen, geen kostuum nee gewoon in hun weekse kloffie en het wachten op Cosmos duurde wel erg lang. Hij kwam pas tegen 18.00 uur omdat hij eerst haar huisje in orde heeft gebracht. Ze heeft momenteel in haar huis geen water en dit moet gehaald worden op het babyhome. Haar kippen moesten eerst verzorgd worden en de vloer schoongemaakt zodat hij laat aankwam maar een klein uur later waren ze man en vrouw. Gisteren had Mildred nog een ring voor € 1,50 gekocht (te klein) voor haar aanstaande echtgenoot maar Cosmos had in zijn broekzak een plastic zakje met daarin twee zilverkleurige ringen waarvan de een voor Mildred wel paste maar zijn ring was te klein. Eigenlijk was het in onze ogen een zielige vertoning maar voor hun de normaalste zaak van de wereld, och we gaan de ring gewoon even ruilen. We vertelden Cosmos dat het ons speet dat we dachten dat het een grap was van Midred en dat we hun tradities en cultuur ook niet goed begrepen en hij kon er nu hartelijk om lachen maar de voorgaande keren als hij terug naar Rangala ging en Mildred hier achter liet zonder getrouwd te zijn kon hij wel janken. Hoe dan ook, ze zijn nu “getrouwd”en om dit te vieren zijn we uit eten gegaan. Ineke vergeet hier te vertellen dat het Cosmos zijn tweede vrouw is. Ook dat is hier de gewoonste zaak van de wereld.


2.3
Vanmorgen hebben we voor de laatste maal met z’n vieren gegeten want vandaag zijn Cosmos en Milderd weer teug naar Rangala gegaan. Mildred wist niet hoe ze ons kon bedanken en huilde omdat ze bij ons zo’n mooie anderhalve week heeft gehad. Nu gaat ze de armoede weer in en hier had ze het bijzonder goed. Nu geen boterhammen met pindakaas meer, geen thee met melk, al bij al geen ontbijt, lunch of avondeten meer alleen maar ugali, dan nog maar eens per dag. Ik voel me gewoon schuldig als ik er over nadenk dat ik haar zo weer naar haar vertrouwde omgeving moet laten gaan maar van de andere kant, ze heeft haar man hier nu weer maar dat wilt ook niets zeggen want normaal moet de vrouw hier voor de man zorgen maar Cosmos heeft moeten beloven voorlopig goed voor haar te zorgen zolang ze niet helemaal is opgeknapt en we denken wel dat dit goed komt. Tegen 12.30 uur zijn ze vertrokken en ook ons leven gaat weer gewoon door want s’middags waren we uitgenodigd op de verjaardag van Dorothy. Piet was voor de middag nog even wat foto’s van het huwelijk af laten drukken en tevens een geschenkje voor Dorothy gaan kopen. Een flesje parfum met daaraan geknoopt een beertje. Ze is nu eenmaal gek op knuffels dus dat was een schot in de roos. Ook voor mij had ze nog een verjaardag cadeautje en dat was ook eens even leuk. Een klok van ijzer in de vorm van een een vis aan de graat vanwege de tilapia uit het meer en een fiets vanwege de boda-boda= fietstaxi’s hier in Kisumu. Ook had ze heerlijke tilapia met ugali en sukumawiki gemaakt, het echte Keniaanse eten aan het Lake Victoria. Tegen 18.00 uur zijn we weer terug naar huis gegaan en nu zijn we weer met z’n tweetjes, ook wel weer lekker en rustig.