YES OR NO
Door: INEKE
Blijf op de hoogte en volg Piet-Ineke
16 Maart 2014 | Kenia, Kisumu
YES OR NO, HET IS YES!!!!
10.3
Vandaag hebben weer een rustige dag gehad, ook wel lekker hoor. Na het ontbijt en de vogeltjes bekeken te hebben zijn we eerst naar en fotocopy shop gegaan om wat foto’s van gisteren af te laten drukken want de Afrikanen zijn echt gek op foto’s maar als ze ze eenmaal gezien hebben hechten ze er geen waarde meer aan en worden ze ergens in en hoekje of onder het matras weggelegd en daar blijven ze liggen tot ze verkleurd zijn. Omdat we toch op de printen moesten wachten zijn we ondertussen maar naar de fruitmarkt gegaan en daarna weer terug om de foto’s op te halen. We zijn weer naar huis gegaan en zijn weer te water gelaten. Als het zo heet is is dit de beste plek om te vertoeven, heerlijk in het water badderen en dan wat opdrogen en opnieuw een duik nemen. Ik heb nog wat gefreubeld en zo is de dag weer omgevlogen, gewoon te snel, de tijd vliegt echt maar we genieten.
Maar in de loop van de avond voelde Ineke zich niet echt lekker, jullie begrijpen dat ik ( Piet ) het even heb overgenomen . En ja in de loop van de nacht werd ze niet echt beter, hoofdpijn echt heel erg en diarree. Waarvan als ik het weet weten jullie het ook. We hebben niets bijzonders gegeten of gedronken en het is alleen Ineke en ik niet. Raar allemaal. Maar inmiddels is het wel dinsdag en moeten we naar de immigration om ons visum te laten verlengen, nee dat gaat echt niet lukken vandaag. Maar dat is nou ook niet direct een ramp want we hebben nog een paar dagen en de Grote baas heeft immers beloofd dat het allemaal goed komt. Maar inmiddels ligt Ineke wel in bed, krijgt koorts en zweet het bed uit. De diarree neemt als maar toe en inmiddels ligt ze voor de helft van de tijd in bed en de andere helft zit ze op de pot. Buiten is het niet om te harden van de warmte 40 graden is de laatste dagen geen uitzondering. Misschien is dat wel de reden van haar ziek zijn.
Inmiddels zijn er wat medicijnen aangerukt en gaan we de nacht weer in. Het was echt een ramp vannacht, ik zal jullie de details besparen maar ik ben veel bezig geweest met koude kompressen drinken aanrukken etc. etc. Maar wat nu ? Naar het ziekhuis is de normale gang van zaken maar dat kan ze gewoon niet dat haalt ze niet. En de dokter komt hier niet aan huis. Maar Ineke heeft een goede relatie met de dokter van het Agakan ziekenhuis en na een telefoontje had hij er voor gezorgd dat er een recept klaar lag en dat ik ter plaatse antibiotica kon meenemen want er was waarschijnlijk toch sprake van een infectie. Inmiddels ook nog even contact gehad met de Grote baas van de Immigration en we zijn nog steeds welkom en maak je vooral niet druk. Inmiddels komen er wat mensen op ziekenbezoek en bellen er wat vrienden en bekenden om te informeren hoe het er nu bijstaat. En terwijl Ineke op bed ligt poetsen de meiden hier de tent en ga ik om boodschappen. Laten we hopen dat het tij keert, ik heb er goede hoop op. Immers het weer is ook plots omgeslagen want terwijl ik dit zit te schrijven komt het met bakken uit de hemel. De mensen hier zijn daar heel heel erg blij mee. Nog een paar van die buien en de maïs kunnen de grond in en maïs wil zeggen eten.
13.3
Ja hoor het gaat weer een beetje, ik ben nog net niet van de pot gelazerd met spuugbak in mijn handen maar het heeft niet veel gescheeld. Wat ben ik beroerd geweest, eerst dacht ik dat het was van afgelopen zondag tijdens het bezoek aan Mildred’s ouders, misschien was die taaie kip met zijn vijfhonderd vlieguren de reden maar dat kan bijna niet we zullen er ook niet achterkomen maar het is gebeurd en nu maar weer wat herstellen want na twee dagen niet eten alleen maar racen nou daar hou je echt wel knikkende knieën aan over en dat gaat ook wel weer over. Vandaag moesten we wel naar de Immigration, ik moest hoe dan ook meekomen. Eerst had ik nog angst om te gaan. Stel dat ik het daar op mijn heupen zou krijgen, nou ja beter gezien tussen de heupen wat dan. Ik kan het niet op de big boss zijn bureau deponeren en om daar naar het toilet te gaan daar denk je ook zeker wel drie maal over, getver zo smerig is het daar. We zijn zo vaak geblest dat de blessing zich nou ook wel even over mij zou ontfermen en dat is gelukt. We hadden cake meegenomen maar het was niet eens echt nodig want onmiddellijk werd de toestemming voor verlenging uitgeschreven. Wel moesten we een viertal formulieren invullen, pasfoto’s laten maken en konden ook nog tweeëntwintig vingerafdrukken ieder achterlaten maar na ruim anderhalf uur zeg maar gerust bijna twee uurstonden we dolgelukkig buiten met een extra stempel in ons paspoort. Zuster Lucy had aangeboden dat haar chauffeur ons wel zou halen en terugbrengen daar hebben we ook dankbaar gebruik van gemaakt. Na thuiskomst ben ik toch weer en paar uurtjes naar bed gegaan maar dat is toch niet echt rustig want aan belangstelling heb je hier geen gebrek. Diana kwam met Ineke ( nog steeds wilt ze niet veel van ons weten) zij vertrok en Judith kwam met Pietje( ook nog steeds janken als hij ons ziet), hartstikke gezellig hoor maar niet heus. Sandra kwam na schooltijd nog even kijken en dan de nodige telefoontjes nog. Het regenseizoen is gisteren begonnen, nu tijdens mijn schrijven wordt er een douche opengezet en komt het ook heerlijk naar beneden vallen, nu ga ik weer naar mijn mandje.
14.3
Vandaag is Mark de man van Ilja jarig, proficiat jongen. Bij mij is het bombardement in mijn lijf gelukkig ook opgehouden en het opstandige leger is vertrokken zij het niet met de stille trom, ik hoop niet meer op terugkeer. Ik heb me vandaag rustig gehouden en heb lekker een boek over de Gastelse dorpspolitiek zitten lezen geschreven door Antoon Koevoets (ja Toontje, ik had je ook nodig zoals zoveel Gastelaren en Stampersgatters, maar ik moest wel eerst aan de racerij staan) een oude vriend van Toine, mijn overleden man. Hij beschrijft de politiek op en zeer humoristische manier en beslist niet kwetsend maar wel trefzeker. Het boek houdt me goed bezig maar er was nog een leuk voorvalletje. De gebroeders (tweeling) Weemaes, lopers bij Thor trakteren de laatste twee jaar niet meer aan onze stamtafel bij de vereniging maar maken beiden een leuk bedrag over naar onze rekening om hier te besteden voor projecten, dat kwam gisteren mooi binnen daar werd ik ook weer blij van, dank je wel hoor broertjes. Piet is gisteren met Mary op stap geweest voor een nieuw kookstelletje voor haar en voor de moeder van kleine Piet hebben ze een bankstel gekocht. Dit gezinnetje leefde nog steeds op de grond, ze hebben wel en bed maar op het bed zitten om te leven is hier geen optie, een bed is hier bestemd voor slapen en andere activiteiten onder de lakens voor zover die aanwezig zijn. Vanavond is Sandra na schooltijd (6.00 uur in de avond) naar ons gekomen om hier te blijven slapen omdat haar moeder (Dorothy) voor twee dagen naar een begrafenis moest en morgenavond pas weer terugkomt. Ze vond het niet prettig om alleen thuis te blijven en wij vonden het ook safer dat ze bij ons sliep omdat er juist twee dagen geleden een groep gangsters achter hun huis door de politie is opgepikt, je weet maar nooit. Nu het is gaan regenen is afgelopen nacht alvast “het kleine kikkerorkest”met een optreden begonnen maar het waren alleen nog maar bassen, de sopranen zijn waarschijnlijk nog in aantocht of willen eerst de hoogte van hun salaris afwachten. Hoe dan ook de rust in de nacht is weer ver zoek, wie weet hoe lang dit duurt maar we moeten ons er toch bij neerleggen, niet dan?
15.3
Na een nachtelijk concert van toch alleen de bassen en volop regen is het toch weer een zonnige morgen waarbij Piet om 5.45 uur ( toen nog donker) het ontbijtje en de lunch voor Sandra klaar stond te maken. Bij mij zijn er toch weer enkele soldaten teruggekomen maar ik heb gelijk en barricade van loperamide opgebouwd om de zaak tegen te houden. Jammer maar het komt wel weer goed hoor. Ik ben wel met Piet naar de supermarkt gegaan met de matatu en ben met de boodschappen terug gegaan. Piet is verdergegaan naar de groentemarkt. Ik heb mijn boek weer ter hand genomen en in de middag zijn Piet en Mary het bankstel op gaan halen voor de moeder van Pietje. Wel zijn ze voordat ze de handel af gingen leveren die op en aan en tuk-tuk was vastgebonden mij en de kussens op komen halen zodat ik ook bij de aflevering aanwezig kon zijn. Toen kleine Piet ons zag gedroeg hij zich weer zoals gewoonlijk dus moeder stuurde een paar kinderen samen met de kleine jongen maar om een boodschap zodat ze even mee kon helpen de zaak binnen te zetten want de lucht begon weer te betrekken dus daar kon wel weer eens een regenbuitje los gaan barsten maar dat is gelukkig maar bij een paar druppels gebleven, je werd er niet eens nat van. Na afscheid van het gezinnetje te hebben genomen zijn we weer te voet naar huis komen lopen wat voor mij wel en goede oefening was en thuis zat Sandra al weer te wachten, het was inmiddels al weer 17.30 uur. Het kind moet hier ook op zaterdag naar school van 6.30 uur tot 17.15 uur en ook op zondag van 13.00 uur tot 17.00 uur, te gek voor woorden. Ze moest in ieder geval op haar moeder wachten die ze op zou komen halen dus Piet heeft maar een grote pan frieten gebakken en een kip uitgepluisd, een bak sla gemaakt en we hadden en heerlijke maaltijd nadat Dorothy van de uitvaart terug kwam. Wel kon moeder Dorothy alleen naar huis want Sandra wilde nog graag een nachtje bij ons blijven slapen en dat is natuurlijk altijd goed dus het kind was blij maar moeder minder gelukkig maar ze vond het voor Sandra ook wel weer leuk. Wel moest ze zelf haar schooluniform van Dorothy uitwassen want dit had ze al twee dagen aan en dat is voor moeder te lang vandaar dat ze minder blij was, thuis lag alles schoon klaar. We hebben haar in ieder geval nog lekker verwend voordat ze naar bed is gegaan. En bij mij is het ook weer rustig in de buik.
16.3
Sandra heeft ook lekker lang kunnen slapen want ze hoefde pas om 14.00 uur naar school , ondanks de zondag, dus hebben we lekker rustig aan gedaan tot die tijd. Op het gemakje ontbeten, wat vogels gespot en spelletjes gedaan op de Ipad, dat vindt ze prachtig evenals Jacintha. Na 14.00 uur zijn we even naar de supermarkt gegaan want morgen is Rose jarig en ook zij is net als ik gek op kaarsen dus is het niet moeilijk om voor haar wat te kopen. Ook nog een flacon deo en ze heeft een aardig verjaardagscadeautje. Op de terugrit met de matatu stopte het vehikel precies midden op een kruispunt maar daar wordt hier niet moeilijk over gedaan maar wat wel lastig was, het vehikel wilde niet meer starten en gaf de geest. We konden gewoon blijven zitten want deze zou wel weer starten maar op en gegeven moment zagen Piet en ik onder de voorbank behoorlijk wat rook opstijgen en we waren snel de matatu uit, de rest van de mensen bleef gewoon zitten maar wij hadden geen zin om als gerookt vlees uit de kar te komen. We zijn in een andere matatu gestapt en waren weer vrij snel thuis. Hier wachtten Sammy met zijn vrouw Doreen en de kleine Andrew-Kees zijn zoontje op ons. Dat was leuk want Doreen had voor mij een aantal kleedjes gemaakt die ze hier over de leun ingen van de stoelen en de bank hangen. Ik had voor haar een paar weken geleden wat vilten harten gemaakt en nu wilde ze iets terug doen wat toch erg lief is. De kleine jongen kwam bij me op schoot zitten en was zo moe dat hij met koekje en al in zijn mond in slaap viel. Het ging regenen dus we moesten naar binnen waar hij gewoon op zijn moeders schoot verder sliep. Na een uurtje zijn ze weer opgestapt en de regen weer gestopt. Wij zijn lekker gaan eten tussen de lokalen, heerlijke kip van de BBQ en lekkere frietjes met tomatensalade. Piet heeft nog even het huisje van Rose versierd terwijl ze hier aan een rood wijntje zat en ze had niks in de gaten.
Lieve mensen probeer als jullie dit bericht gelezen hebben te reageren dat is zo leuk voor
mij, hoe meer reacties hoe enthousiaster ik weer kan schrijven, er wordt de laatste tijd niet veel meer gereageerd op mijn heel trouwe fans na. Het kost elke keer toch weer een hoop tijd en energie. Ik doe het natuurlijk ook voor mezelf maar ook voor iedereen die belangstellend is.
10.3
Vandaag hebben weer een rustige dag gehad, ook wel lekker hoor. Na het ontbijt en de vogeltjes bekeken te hebben zijn we eerst naar en fotocopy shop gegaan om wat foto’s van gisteren af te laten drukken want de Afrikanen zijn echt gek op foto’s maar als ze ze eenmaal gezien hebben hechten ze er geen waarde meer aan en worden ze ergens in en hoekje of onder het matras weggelegd en daar blijven ze liggen tot ze verkleurd zijn. Omdat we toch op de printen moesten wachten zijn we ondertussen maar naar de fruitmarkt gegaan en daarna weer terug om de foto’s op te halen. We zijn weer naar huis gegaan en zijn weer te water gelaten. Als het zo heet is is dit de beste plek om te vertoeven, heerlijk in het water badderen en dan wat opdrogen en opnieuw een duik nemen. Ik heb nog wat gefreubeld en zo is de dag weer omgevlogen, gewoon te snel, de tijd vliegt echt maar we genieten.
Maar in de loop van de avond voelde Ineke zich niet echt lekker, jullie begrijpen dat ik ( Piet ) het even heb overgenomen . En ja in de loop van de nacht werd ze niet echt beter, hoofdpijn echt heel erg en diarree. Waarvan als ik het weet weten jullie het ook. We hebben niets bijzonders gegeten of gedronken en het is alleen Ineke en ik niet. Raar allemaal. Maar inmiddels is het wel dinsdag en moeten we naar de immigration om ons visum te laten verlengen, nee dat gaat echt niet lukken vandaag. Maar dat is nou ook niet direct een ramp want we hebben nog een paar dagen en de Grote baas heeft immers beloofd dat het allemaal goed komt. Maar inmiddels ligt Ineke wel in bed, krijgt koorts en zweet het bed uit. De diarree neemt als maar toe en inmiddels ligt ze voor de helft van de tijd in bed en de andere helft zit ze op de pot. Buiten is het niet om te harden van de warmte 40 graden is de laatste dagen geen uitzondering. Misschien is dat wel de reden van haar ziek zijn.
Inmiddels zijn er wat medicijnen aangerukt en gaan we de nacht weer in. Het was echt een ramp vannacht, ik zal jullie de details besparen maar ik ben veel bezig geweest met koude kompressen drinken aanrukken etc. etc. Maar wat nu ? Naar het ziekhuis is de normale gang van zaken maar dat kan ze gewoon niet dat haalt ze niet. En de dokter komt hier niet aan huis. Maar Ineke heeft een goede relatie met de dokter van het Agakan ziekenhuis en na een telefoontje had hij er voor gezorgd dat er een recept klaar lag en dat ik ter plaatse antibiotica kon meenemen want er was waarschijnlijk toch sprake van een infectie. Inmiddels ook nog even contact gehad met de Grote baas van de Immigration en we zijn nog steeds welkom en maak je vooral niet druk. Inmiddels komen er wat mensen op ziekenbezoek en bellen er wat vrienden en bekenden om te informeren hoe het er nu bijstaat. En terwijl Ineke op bed ligt poetsen de meiden hier de tent en ga ik om boodschappen. Laten we hopen dat het tij keert, ik heb er goede hoop op. Immers het weer is ook plots omgeslagen want terwijl ik dit zit te schrijven komt het met bakken uit de hemel. De mensen hier zijn daar heel heel erg blij mee. Nog een paar van die buien en de maïs kunnen de grond in en maïs wil zeggen eten.
13.3
Ja hoor het gaat weer een beetje, ik ben nog net niet van de pot gelazerd met spuugbak in mijn handen maar het heeft niet veel gescheeld. Wat ben ik beroerd geweest, eerst dacht ik dat het was van afgelopen zondag tijdens het bezoek aan Mildred’s ouders, misschien was die taaie kip met zijn vijfhonderd vlieguren de reden maar dat kan bijna niet we zullen er ook niet achterkomen maar het is gebeurd en nu maar weer wat herstellen want na twee dagen niet eten alleen maar racen nou daar hou je echt wel knikkende knieën aan over en dat gaat ook wel weer over. Vandaag moesten we wel naar de Immigration, ik moest hoe dan ook meekomen. Eerst had ik nog angst om te gaan. Stel dat ik het daar op mijn heupen zou krijgen, nou ja beter gezien tussen de heupen wat dan. Ik kan het niet op de big boss zijn bureau deponeren en om daar naar het toilet te gaan daar denk je ook zeker wel drie maal over, getver zo smerig is het daar. We zijn zo vaak geblest dat de blessing zich nou ook wel even over mij zou ontfermen en dat is gelukt. We hadden cake meegenomen maar het was niet eens echt nodig want onmiddellijk werd de toestemming voor verlenging uitgeschreven. Wel moesten we een viertal formulieren invullen, pasfoto’s laten maken en konden ook nog tweeëntwintig vingerafdrukken ieder achterlaten maar na ruim anderhalf uur zeg maar gerust bijna twee uurstonden we dolgelukkig buiten met een extra stempel in ons paspoort. Zuster Lucy had aangeboden dat haar chauffeur ons wel zou halen en terugbrengen daar hebben we ook dankbaar gebruik van gemaakt. Na thuiskomst ben ik toch weer en paar uurtjes naar bed gegaan maar dat is toch niet echt rustig want aan belangstelling heb je hier geen gebrek. Diana kwam met Ineke ( nog steeds wilt ze niet veel van ons weten) zij vertrok en Judith kwam met Pietje( ook nog steeds janken als hij ons ziet), hartstikke gezellig hoor maar niet heus. Sandra kwam na schooltijd nog even kijken en dan de nodige telefoontjes nog. Het regenseizoen is gisteren begonnen, nu tijdens mijn schrijven wordt er een douche opengezet en komt het ook heerlijk naar beneden vallen, nu ga ik weer naar mijn mandje.
14.3
Vandaag is Mark de man van Ilja jarig, proficiat jongen. Bij mij is het bombardement in mijn lijf gelukkig ook opgehouden en het opstandige leger is vertrokken zij het niet met de stille trom, ik hoop niet meer op terugkeer. Ik heb me vandaag rustig gehouden en heb lekker een boek over de Gastelse dorpspolitiek zitten lezen geschreven door Antoon Koevoets (ja Toontje, ik had je ook nodig zoals zoveel Gastelaren en Stampersgatters, maar ik moest wel eerst aan de racerij staan) een oude vriend van Toine, mijn overleden man. Hij beschrijft de politiek op en zeer humoristische manier en beslist niet kwetsend maar wel trefzeker. Het boek houdt me goed bezig maar er was nog een leuk voorvalletje. De gebroeders (tweeling) Weemaes, lopers bij Thor trakteren de laatste twee jaar niet meer aan onze stamtafel bij de vereniging maar maken beiden een leuk bedrag over naar onze rekening om hier te besteden voor projecten, dat kwam gisteren mooi binnen daar werd ik ook weer blij van, dank je wel hoor broertjes. Piet is gisteren met Mary op stap geweest voor een nieuw kookstelletje voor haar en voor de moeder van kleine Piet hebben ze een bankstel gekocht. Dit gezinnetje leefde nog steeds op de grond, ze hebben wel en bed maar op het bed zitten om te leven is hier geen optie, een bed is hier bestemd voor slapen en andere activiteiten onder de lakens voor zover die aanwezig zijn. Vanavond is Sandra na schooltijd (6.00 uur in de avond) naar ons gekomen om hier te blijven slapen omdat haar moeder (Dorothy) voor twee dagen naar een begrafenis moest en morgenavond pas weer terugkomt. Ze vond het niet prettig om alleen thuis te blijven en wij vonden het ook safer dat ze bij ons sliep omdat er juist twee dagen geleden een groep gangsters achter hun huis door de politie is opgepikt, je weet maar nooit. Nu het is gaan regenen is afgelopen nacht alvast “het kleine kikkerorkest”met een optreden begonnen maar het waren alleen nog maar bassen, de sopranen zijn waarschijnlijk nog in aantocht of willen eerst de hoogte van hun salaris afwachten. Hoe dan ook de rust in de nacht is weer ver zoek, wie weet hoe lang dit duurt maar we moeten ons er toch bij neerleggen, niet dan?
15.3
Na een nachtelijk concert van toch alleen de bassen en volop regen is het toch weer een zonnige morgen waarbij Piet om 5.45 uur ( toen nog donker) het ontbijtje en de lunch voor Sandra klaar stond te maken. Bij mij zijn er toch weer enkele soldaten teruggekomen maar ik heb gelijk en barricade van loperamide opgebouwd om de zaak tegen te houden. Jammer maar het komt wel weer goed hoor. Ik ben wel met Piet naar de supermarkt gegaan met de matatu en ben met de boodschappen terug gegaan. Piet is verdergegaan naar de groentemarkt. Ik heb mijn boek weer ter hand genomen en in de middag zijn Piet en Mary het bankstel op gaan halen voor de moeder van Pietje. Wel zijn ze voordat ze de handel af gingen leveren die op en aan en tuk-tuk was vastgebonden mij en de kussens op komen halen zodat ik ook bij de aflevering aanwezig kon zijn. Toen kleine Piet ons zag gedroeg hij zich weer zoals gewoonlijk dus moeder stuurde een paar kinderen samen met de kleine jongen maar om een boodschap zodat ze even mee kon helpen de zaak binnen te zetten want de lucht begon weer te betrekken dus daar kon wel weer eens een regenbuitje los gaan barsten maar dat is gelukkig maar bij een paar druppels gebleven, je werd er niet eens nat van. Na afscheid van het gezinnetje te hebben genomen zijn we weer te voet naar huis komen lopen wat voor mij wel en goede oefening was en thuis zat Sandra al weer te wachten, het was inmiddels al weer 17.30 uur. Het kind moet hier ook op zaterdag naar school van 6.30 uur tot 17.15 uur en ook op zondag van 13.00 uur tot 17.00 uur, te gek voor woorden. Ze moest in ieder geval op haar moeder wachten die ze op zou komen halen dus Piet heeft maar een grote pan frieten gebakken en een kip uitgepluisd, een bak sla gemaakt en we hadden en heerlijke maaltijd nadat Dorothy van de uitvaart terug kwam. Wel kon moeder Dorothy alleen naar huis want Sandra wilde nog graag een nachtje bij ons blijven slapen en dat is natuurlijk altijd goed dus het kind was blij maar moeder minder gelukkig maar ze vond het voor Sandra ook wel weer leuk. Wel moest ze zelf haar schooluniform van Dorothy uitwassen want dit had ze al twee dagen aan en dat is voor moeder te lang vandaar dat ze minder blij was, thuis lag alles schoon klaar. We hebben haar in ieder geval nog lekker verwend voordat ze naar bed is gegaan. En bij mij is het ook weer rustig in de buik.
16.3
Sandra heeft ook lekker lang kunnen slapen want ze hoefde pas om 14.00 uur naar school , ondanks de zondag, dus hebben we lekker rustig aan gedaan tot die tijd. Op het gemakje ontbeten, wat vogels gespot en spelletjes gedaan op de Ipad, dat vindt ze prachtig evenals Jacintha. Na 14.00 uur zijn we even naar de supermarkt gegaan want morgen is Rose jarig en ook zij is net als ik gek op kaarsen dus is het niet moeilijk om voor haar wat te kopen. Ook nog een flacon deo en ze heeft een aardig verjaardagscadeautje. Op de terugrit met de matatu stopte het vehikel precies midden op een kruispunt maar daar wordt hier niet moeilijk over gedaan maar wat wel lastig was, het vehikel wilde niet meer starten en gaf de geest. We konden gewoon blijven zitten want deze zou wel weer starten maar op en gegeven moment zagen Piet en ik onder de voorbank behoorlijk wat rook opstijgen en we waren snel de matatu uit, de rest van de mensen bleef gewoon zitten maar wij hadden geen zin om als gerookt vlees uit de kar te komen. We zijn in een andere matatu gestapt en waren weer vrij snel thuis. Hier wachtten Sammy met zijn vrouw Doreen en de kleine Andrew-Kees zijn zoontje op ons. Dat was leuk want Doreen had voor mij een aantal kleedjes gemaakt die ze hier over de leun ingen van de stoelen en de bank hangen. Ik had voor haar een paar weken geleden wat vilten harten gemaakt en nu wilde ze iets terug doen wat toch erg lief is. De kleine jongen kwam bij me op schoot zitten en was zo moe dat hij met koekje en al in zijn mond in slaap viel. Het ging regenen dus we moesten naar binnen waar hij gewoon op zijn moeders schoot verder sliep. Na een uurtje zijn ze weer opgestapt en de regen weer gestopt. Wij zijn lekker gaan eten tussen de lokalen, heerlijke kip van de BBQ en lekkere frietjes met tomatensalade. Piet heeft nog even het huisje van Rose versierd terwijl ze hier aan een rood wijntje zat en ze had niks in de gaten.
Lieve mensen probeer als jullie dit bericht gelezen hebben te reageren dat is zo leuk voor
mij, hoe meer reacties hoe enthousiaster ik weer kan schrijven, er wordt de laatste tijd niet veel meer gereageerd op mijn heel trouwe fans na. Het kost elke keer toch weer een hoop tijd en energie. Ik doe het natuurlijk ook voor mezelf maar ook voor iedereen die belangstellend is.
-
16 Maart 2014 - 20:01
Ineke Veldman:
Hallo Ineke en piet,
Ik lees je verhaal altijd hoor.
Ben blij dat je weer wat opgeknapt bent en dat jullie daar zo lief zijn voor de mensen.
Heb er respect voor.
Ineke en Frans -
16 Maart 2014 - 20:01
Ineke Veldman:
Hallo Ineke en piet,
Ik lees je verhaal altijd hoor.
Ben blij dat je weer wat opgeknapt bent en dat jullie daar zo lief zijn voor de mensen.
Heb er respect voor.
Ineke en Frans -
16 Maart 2014 - 20:11
Toos V Merode:
Hoi Inneke en Piet ik vind het altijd heel leuk die verslagen heb je toch een beetje contact jammer dat je zo ziek bent geweest.
Het is toch wel lang dat jullie weg zijn.
Maar geniet er van en het is voor een goed doel.
groetjes Ad en Toos -
16 Maart 2014 - 20:17
Tonny Aarts:
Hallo lieverds,hier een klein berichtje vanuit Etten-leur.Jammer dat je weinig reacties krijgt, want je schrijft erg leuk en met veel homor.Maar ik heb met je gefacetimed. Dus was ik al op de hoogte van wat jullie de afgelopen week meegemaakt hebben.Ineke, ik hoop dat je snel opknapt en tot facetimen.Xxxxxx -
16 Maart 2014 - 21:42
Ton En Irene:
Gelukkig weer wat beter ineke maar zoals piet het beschrijft is hij weer precies de hospik uit suriname!,Het moeten een paar vreselijke dagen voor jou/jullie zijn geweest zeker na alle vorige verhalen over ziekenhuizen en medische hulp...heel voorzichtig komt komt het einde van een mooie moeilijke waardevollettijd in zicht. We leven dusdanig mee dat we soms nekkramp hebben als we jullie verhalen lezen ! Heel veel sterkte en een zo mooi mogelijke tijd gewenst
Liefs van irene en ton -
16 Maart 2014 - 22:04
Marga:
Hoi Piet en Ineke,
Wat een verhalen weer.
Vandaag was het heerlijk weer in Roosendaal.
Lekker 5 km. Hard gelopen.
Weten jullie of Sammy ook op faecebook zit.
Mooi dat jullie nog zoveel avonturen te wachten staan. Geniet!!
Marga -
16 Maart 2014 - 23:33
Jolanda Mandos:
Hoi Ineke en natuurlijk ook Piet, jeetje wat vervelend dat je ziek bent geweest...gelukkig weer opgeknapt...ja soms weet je het niet daar waarom je dat hebt.".ik had het ook na het eten van skumawiki en die heerllijke vis uit het Victoriameer,ja dan steek je get daar op maar je weet t niet want Rogier had toen nergens last van...wij zijn net terug uit Parijs...blijft ook een geweldige stad,Rogier moest donderdag naar een kunststofbeurs en zei als je meegatt plakken we er een paar dagen aan vast,was erg gezellig,weer een aantal ontdekkingen gedaan die we nog nooit hadden gezien.gelukkig dat het met de visa ook in orde is en jullie kunnen blijven...geniet ervan...ik denk veel aan jullie want het is een heerlijk land,dikke kus en groetjes uit Roosendaal xxxx,Jolanda en Rogier -
17 Maart 2014 - 06:42
Elise:
He Ineke,
Ik ben blij dat je weer opgeknapt bent. Wat kun je toch grappig schrijven he! Heb je al n koe kunnen kopen? En hoe is t met de kuikens??
Hier alles o.k. Heerlijk weer en volop in de tuin bezig.
Tot snel maar weer.
Dikke kus Elise -
17 Maart 2014 - 09:45
Nell:
Hoi daar . Ineke ik heb nu alles weer gelezen,fantastisch zo jij kunt vertellen,ik zie alles voor me en geweldig dat jullie dit doen. Dit weekend is ons Janny hier geweest en et was gezellig, jullie moeten de groetjes van haar hebben. Hier alles prima en ik wacht op je volgende reisverslagl Liefs van mij!! Oudoe -
17 Maart 2014 - 19:05
Dory:
Hoi...
Gelukkig is het tij voor Ineke weer ten goede gekeerd... ziek zijn... is brrr...
Wat een bijzondere tijd hebben jullie daar...
Groetjes... en natuurlijk ook van Johan
-
17 Maart 2014 - 19:24
Antoon Koevoets:
Ola vakantiegangers ik heb weer met verbazing jullie escapades gelezen. Tja en Ineke aan de racekak, dat zal me 'n gespetter hebben gegeven. Dit soort shit happens, dat weet je als je in die landen bent. Jammer dat je zo ver weg zit, anders had de leukste ploeg van het Franciscus de donderdagmiddag elite jou wel even komen wassen, lijkt me een geweldig idee zuster Miep II aan je bed met al die zwartjes! Maar alles is weer rustig in het darmkanaal van ons Ineke, kan Piet tenminste ook weer rustig slapen. Gelukkig is jullie "werkvergunning" ook weer verlengd. Jullie schrijven wel steeds dat je bezig bent met weet ik wat al niet, maar dit betekent gewoon dat je een verkapte werkvergunnning moet hebben gehad. Het kan bijna niet anders. Vandaag 17 maart zou Frans Bruinseels 71 zijn geworden, helaas. Trouwens Ineke heb je meegekregen dat jullie oude buurman uit Oud Gastel, GvO is overleden! Nou wat die racekak betreft onze Mart van 5 heeft er ook drie dagen last van gehad, althans wij. Ons Miep I heeft hem natuurlijk bij opa & oma gedropt zodat wij heerlijk kleine kiendjes kondjes poep hebben kunnen ruimen: shit! Woensdag mag ik van 's morgens 7 uur tot 's avonds een uur of 11 of 12 op het stembureau zitten. Tja als burgemeester van ut Gat gaan de verkiezingen natuurlijk niet door als ik zelf niet de touwtjes in handen neem. Ben benieuwd welke bralbalk nu weer op de troon komt te zitten, tenslotte zijn ze allemaal hetzelfde . Ze zijn , nu zeker in verkiezingstijd, allemaal lid van de club: lokaal kabaal. En dat te weten dat ik hier zelf ook 16 jaar deel van heb uitgemaakt: shame on my!
Maar zoals jullie wel zullen begrijpen was ik de uitzondering op de regel; ik ben een goei jong zei Ineke altijd en zo is het maar net.
Afgelopen week heb ik het steendruk gehad! Samen met Marja twee bomen gerooid, kort gezaagd, gekliefd en daarna in de tas gezet! Poeh hé.
Hierna heb ik de stoep voor en achter opnieuw ( laten) bestraten en tot slot van het liedje ben ik zaterdagavond om 18.30 uur bewusteloos boven op m,n mandje gevallen. Ik was kapot. Maar inmiddels ben ik weer vrolijk en frivool, ik ga weer de paden op en de lanen in, want een bikkel ben ik en dus : gaan met die banana. Het weer is hier nog steeds perfect dus alles groeit en bloeit minstens een maand eerder dan andere jaren. Rondom ons huis zijn alle nestkastjes bezet en de rituele bals van alle vogels is een lust voor het oog. Zo vroeg heb ik het nog nooit gezien, betekent dat er dit jaar minstens twee legsels komen, betekent ook dat alle nestkastjes weer op tijd schoongemaakt moeten worden want dan kunnen onze gevleugelde vrienden weer gaan wippen, eitje leggen, broeien en ut jong voeren zodat het cirkeltje weer rond is!
Nou dat was het dan weer wat mij betreft. Denk je nog aan mijn geluks armbandje Ineke en Piet. Ik hoop op een mooi, kleurrijk, plat armbandje met een bijzondere betekenis.
Het ga jullie goed, de geweldige groeten van ons Maaike en natuurlijk een kroeleke van mij: doei. -
17 Maart 2014 - 20:41
Frans De Klerk:
Hallo Ineke en Piet.
fijn dat Ineke weer op geknapt is,
het is iedere keer weer fantastisch om jullie verhalen te lezen.
respect voor alles wat jullie daar doen,
groetjes Frans en Annet -
17 Maart 2014 - 22:35
Ineke:
Hallo luitjes
Weer een mooi verslag van jullie.en gelukkig gaat het met ineke weer goed.
wat een schitterende foto's weer.en groeien de kuikentjes goed?
En jullie zijn toch wel blij zeker met af en toe een verkoelend buitje?
Heel veel liefs van ons . Ik kijk alweer uit naar het volgende verslag.
-
18 Maart 2014 - 11:27
Hermien :
Hallo Piet en Ineke
Wat een verslag weer, prachtig, hopelijk is het nu wel weer helemaal goed met je gezondheid.
Maar als ik het laatste stukje las heb je in ieder geval weer kip en frietjes gegeten dus zal het wel weer goed gekomen zijn.
Succes verder met jullie prachtig werk daar.
ook nog een prettige vakantie verder.
Vriendelijke groeten,
Hermien
-
19 Maart 2014 - 10:20
Jeanne Baselier:
Hallo Ineke & Piet
Gelukkig ben je weer beter ,maar je zult je eigen wel erg ellendig hebben gevoeld ,en dan die hitte daar ,je zou heel de dag wel in het zwembad kunnen liggen dan,nee dan is het hier een stuk minder maar voor morgen word 20 graden voorspeld ,dus we gaan de goeie kant op [eventjes]voor de rest alles goed hier ,met Moeke ook ,geniet nog maar van de mooie tijd daar,groetjes voor jullie van ons !
liefs,Jeanne -
20 Maart 2014 - 16:38
Marie- Jose:
Hoi Ineke en Piet,
Effe nog een reactie op je laatste verslag.
Leuk om jullie reisverslagen te lezen, en het wordt zo leuk beschreven, dat ik het gevoel krijg, dat ik het ook een beetje meemaak.
Gelukkig ben je weer beter Ineke en hopelijk kan je nog genieten van de laatste wken.
Het aftellen is bijna weer begonnen!
Lieve groetjes
Marie- Jose -
24 Maart 2014 - 10:20
Corrie En Antoon Van Hooijdonk:
Zo zie je maar, wij denken die hebben alles: goed weer, leuke vrienden en kennissen,
en dan word je ineens kotsmisselijk en strondziek. maar gelukkig gaat het nu weer een
stuk beter met je. maak van de tijd die je er nog bent iets moois, en wij lezen trouw al
jullie activiteiten en belevenissen.
groetjes
Corrie en Antoon.
-
26 Maart 2014 - 17:44
Corrie Mol:
Ik loop een beetje achter met lezen, ben nogal uithuizig geweest, eerst Benidorm, daarna 5 dagen Londen.
Je bent wel echt strontziek geweest, maar gelukkig is het weer in orde, scheelt misschien wel enkele kilo,s maar ja liever niet zo.
Wel lachen met die bank op dat autootje ,pas goed op je gezondheid en geniet zo lang jullie nog daar zijn.
Liefs xxxxxxx corrie en de groetjes van john.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
